นอกจาก BCG และ Circular Economy ที่เป็นเหมือนภาคบังคับของทุกภาคส่วนที่จะต้องให้ความสำคัญและขับเคลื่อนไปด้วยกันแล้ว ยังมี EPR (Extended Producer Responsibility) ที่เป็นสิ่งที่ถูกพูดถึงใน BCG Strategy ด้วย โดย EPR (Extended Producer Responsibility) เป็นหลักการขยายความรับผิดชอบของผู้ผลิตในวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์และบรรจุภัณฑ์ เริ่มจากการคิดว่าจะผลิตผลิตภัณฑ์หรือบรรจุภัณฑ์ประเภทไหน แล้วใครต้องรับผิดชอบบ้าง ซึ่งไม่ใช่ความรับผิดชอบของผู้ผลิตอย่างเดียว ผู้บริโภคต้องให้ความร่วมมือด้วย ยกตัวอย่างให้เห็นภาพเช่น การใช้ EPR กับน้ำดื่มบรรจุขวด เมื่อผู้บริโภคดื่มเสร็จแล้ว ก็ต้องนำขวดไปคืน แล้วได้เงินกลับมา เรียกว่าระบบ Deposit refund จากนั้นผู้ผลิตก็เก็บขวดไปจัดการต่อ เช่น การรีไซเคิลเพื่อนำกลับมาใช้ใหม่ 

ซึ่งประเทศไทยพยายามที่จะทำระบบแบบนี้ แต่ปัญหาคือมันยังไม่ยั่งยืน อย่างตัวถังขยะเอง ประเทศไทยก็มีบริการเกินพอ แต่คนไม่ทิ้งขยะลงถังกัน จึงเป็นเรื่องที่เราจะต้องสร้างระบบไปด้วยกัน โดยในกรณีนี้ก็ต้องมุ่งประเด็นไปที่การออกแบบเพื่อสร้างระบบนิเวศที่เอื้ออำนวยต่อการจัดเก็บเพื่อนำไปรีไซเคิลต่อ

นอกจากนี้ เรื่องเทคโนโลยีและนวัตกรรมก็สำคัญ อย่างการใช้แอปพลิเคชั่นเป็นตัวช่วยในเรื่องการจัดการขยะ ยกตัวอย่างของกลุ่ม PTT Plastic ซึ่งเป็นโครงการการมีส่วนร่วมของภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาสังคม ก็มีการใช้แอปพลิเคชั่นในการเก็บรวบรวมขยะพลาสติก โดยตอนนี้มีโมเดลที่คลองเตยและปทุมวัน ที่กำลังจัดทำเรื่องประเภทพลาสติก และกำหนดช่วงเวลาให้คนไปจัดเก็บ ตรงนี้จะมองว่าเป็นเรื่องของการสื่อสาร ซึ่งนอกจากจะต้องออกแบบให้เหมาะสมแล้ว ยังต้องอำนวยความสะดวกให้ผู้บริโภคด้วย